„Gdy zobaczysz w kimś coś pięknego – powiedz mu to! Tobie zajmie to kilka sekund, a w Nim może to pozostać na ZAWSZE!!!”
Gdy przeczytałam te słowa miałam refleksję. Zobaczyć w sobie nawzajem piękno i powiedzieć/mówić o tym sobie – to jedno…
Trudniejsze może się okazać by nie zapomnieć o tym „pięknym widoku” i nadal go dostrzegać podczas czarnych dni.
Gdy się nawzajem zawodzimy, krzywdzimy, okazujemy się trudni dla siebie… Pamiętać i widzieć to co piękne i nie zmienić zdania…
Nie dać tym rysom i pęknięciom nabrać mocy. Nie nosić w sobie urazy. Dawać raz po raz szanse, aż w końcu zaświeci ponownie słońce…
Potrafisz tak?
Na pewno jest JEDNA osoba, która robi to doskonale i uczy nas tego…