„Jeśli kogoś kochasz, to jeszcze nie znaczy, że Bóg ma w swoich planach żebyście byli razem.”
To w takim razie po co kocham? Jaki w tym sens? Długo zadawałam sobie te i inne pytania. Momentami desperacko szukałam jakichkolwiek odpowiedzi, by po prostu zrozumieć i pójść dalej…
Kochać bez wzajemności to trudne doświadczenie, zwłaszcza jak się dobrze wie, że ta wzajemność nigdy nie nastąpi. Jednak dla mnie była to cenna lekcja pt: „Jak kochać” . Myślę też, że przede wszystkim również kochałam po to, by poznać samą siebie.
Zderzyłam się pierwszy raz z moimi pragnieniami, pytaniami dotyczącymi mojej kobiecości. A mity, które słyszałam o miłości… większość z nich została obalona.
Wiem czym jest miłość. Potrafię kochać i to nie byle jak. Przeżywać rożne emocje, ale nie rozstawać się z rozsądkiem, panować nad sobą. Nie rzucam w kąt moich zasad, a jeszcze bardziej chce się nimi kierować.
Nie doczekałam się wzajemności, ale mądrość, którą wtedy z tego wyniosłam, jest dla mnie skarbem, którym staram się dzielić z innymi, mam nadzieją w dobry sposób .
Każdy kochający pragnie happy endu w stylu: „I żyli długo i szczęśliwie”, ale bywa inaczej. Ja przede wszystkim życzę Wam happy endu zgodnego z Waszym powołaniem i wolą Bożą.
„Jeśli kogoś kochasz, daj mu wolność. Jeśli wróci – jest Twój, jeśli nie wróci – nigdy nie był Twój.”