Dziękuję

33 lata temu  ( 12 grudnia 1989 roku) przyszłam na ten świat. Czy  to dużo czy mało?

Zależy  od tego –  kto i z jakiej perspektywy-  patrzy.

Dla  mnie to kawał czasu . Tak wiele rzeczy się wydarzyło,  również trudnych rzeczy. Ale to  przede wszystkim, one nauczyły mnie : pokory, zrozumienia , sztuki wybaczania ,cierpliwości, dystansu do siebie i życia.

Nauczyły mnie przeżywania straty i bólu oraz odrzucenia. Dostrzegania Światła w największych ciemnościach. Wdzięczności- dziękuję.

Przybywa mi lat , ale nie mam z tym problemu.  Wręcz przeciwnie. Nie boję się starości,  ani własnej śmierci.

Czasem  obawiam się tego,  w jakim kierunku  idzie ten  świat, bo mam wrażenie ( to moje osobiste  zdanie) ,   że wszystko  wywraca się do góry  nogami . Momentami bardzo trudno  mi się  w tym odnaleźć.

Przypominam  sobie jednak nieustannie ,że wbrew  temu , że na to czasem nie wygląda-  Pan Bóg  ma ten świat-  w swoich  rękach.

Ja -mam pracować  i  zastanawiać się najbardziej nad sobą oraz swoim życiem. Dążyć  do świętości.

” Trwajcie cierpliwie, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik czeka wytrwale na cenny plon ziemi, dopóki nie spadnie deszcz wczesny i późny. Tak i wy bądźcie cierpliwi i umacniajcie serca wasze, bo przyjście Pana jest już bliskie. (…)”

Autor

druga

Mam na imię Asia. Mam 34 lat .Mieszkam w Elblągu. Od urodzenia choruję na mózgowe porażenie dziecięce dlatego poruszam się na wózku. Posiadam licencjat z polonistyki i magistra z dziennikarstwa.

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *